روزنامه سیاست روز نوشت:
🔻 روز۱۲شهریور ماه ۱۴۰۲بر اثر انفجار گاز در داخل معدن طرزه دامغان شش معدنچی جان خود را ازدست دادند.
🔻 سختی کار معدن و وضعیت زندگی معدنچیان همواره ورد زبانها بوده و هر کار سختی با مقیاس کار معدن سنجیده میشود. اما اینکه چرا هنوز در عصر تکتولوژیهای مدرن شاهد آوار شدن معادن بر سر کارگران هستیم، پدیده بغرنج و لاینحلی است که مالکین معادن حاضر نیستند بخشی از درآمدهای سرشار و هنگفت خود را صرف خرید تجهیزات و ایمن سازی معادن کنند!
🔻 تلخ ترین حادثه ریزش معادن به ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ بر میگردد که ریزش معدن باعث مرگ ۴۳ معدنچی شد و در نهایت از سوی دادگستری گلستان کارفرما مقصر این حادثه شناخته شد و حالا هم طرزه آخرین ریزش معادن نخواهد بود.
🔻 حال باید از مقامات مسئول در وزارت کار و وزارت صمت پرسید تا کی شاهد ریزش معادن غیراستاندارد و مرگ کارگران باشیم. یعنی نظارت بر استاندارد شدن تجهیزات معادن اینقدر کار سختی است که همه چیزرا به امان خدا رها کردهاید تا کارفرمایان سودشان راببرند و استرس، اضطراب و مرگ سهم کارگران باشد؟!