به گزارش CNN فارسی، از سال‌ها پیش بشر در جستجوی مایع حیات در سیارات و کرات دیگر بوده است. در این میان برخی از کشورها که قدرت و دانش بالایی داشته‌اند کاوشگرهای مختلفی به ماه و مریخ و دیگر سیارات نزدیک فرستاده‌اند اما به طور قطع موفق به کشف آب نشده‌اند. اکنون چینی‌ها قصد دارند در آینده طی مأموریتی به ماه، ماه نورد چانگ ای ۷ را برای یافتن یخ و بررسی شکل زمین‌های قطب جنوب ماه پرتاب کنند.

چانگ ای ۷ به دنبال آب در قطب جنوب ماه

یکی از دانشمندان به تازگی گفته که چین تصمیم بزرگی برای کشف مایع حیات در ماه اتخاذ کرده است. این کاوشگر رباتیک برای بررسی موارد مختلفی به قطب جنوب ماه می‌رود. به گفته وو ویرن که یکی از طراحان ارشد برنامه اکتشاف ماه و یکی از اعضای آکادمی مهندسی چین است، چانگ ای ۷ به قطب جنوب ماه اعزام می‌شود تا شواهدی از وجود یخ و محیط آب و هوایی آنجا پیدا کند.

مأموریت ماه نورد مذکور این است که منابع طبیعی زیر سطح قطب جنوب را بررسی نماید. یکی از برنامه های جذاب دانشمندان این است که چانگ ای ۷ را مجهز به ابزارهایی کنند تا بتواند سطح مذکور را برای بررسی‌های زیرزمینی بیشتر حفر کند اما آنها مطمئن نیستند که چنین اقدامی امکان پذیر خواهد بود یا نه! محققان از مقصدی که برای این کاوشگر انتخاب کرده‌اند، دو هدف مهم را دنبال می‌کرده‌اند.

به گفته ویرن، قطب جنوب ماه در شرایط روشنایی خوبی قرار گرفته است و منبع خورشیدی مناسبی در آنجا وجود دارد که هم می‌تواند برای مأموریت طولانی چانگ ای ۷ خوب باشد و هم شرایط مأموریت‌های سرنشین دار بعدی را تسهیل کند چرا که در آنجا دمای پایدار و ثابتی وجود خواهد داشت. این نکته وقتی مهم می‌شود که بدانیم در سایر نقاط کره ماه، دمای هوا بین شب و روز اختلاف ۳۰۰ درجه‌ای پیدا می‌کند. وی می‌گوید:

در ماه روز قمری برابر با ۱۴ روز روی زمین است و یک شب قمری نیز همین قدر طول خواهد کشید. هنگام شب به علت اینکه طولانی تر از شب زمینی است و منبع انرژی خورشیدی برای تأمین انرژی فضاپیما وجود ندارد دما به زیر ۱۸۰ درجه سانتی گراد می‌رسد. علت دیگری که این نقطه را انتخاب کرده‌ایم، وجود آب در آنجاست. احتمال اینکه در دهانه‌های سایه دار قطب جنوب ماه یخ وجود داشته باشد کم نیست. این شواهد و مدارک برای مأموریت‌های سرنشین دار بسیار ارزشمند خواهد بود.

به گفته وو ویرن، مهندسان و دانشمندان چینی در حال ساخت فضاپیمایی هستند که بتواند از یک دهانه برخوردی به سمت دهانه دیگر برود و در جستجوی آب و یخ باشد. آقای وو در خصوص منطقه فرود چانگ ای ۶ هم صحبت‌هایی کرد و دو احتمال را مطرح کرد: یا سمت پنهان ماه و یا قطب جنوب.

مزیت این کاوشگر این است که نسخه پشتیبان و حمایتگر چانگ ای ۵ است و می‌تواند نمونه‌ها و متریال جمع آوری شده را با خود به زمین بیاورد. گفتنی است که چین در سال ۲۰۲۰ ماه نورد چانگ ای ۵ را به سمت ماه پرتاب کرد. هدف آنها از ارسال این کاوشگر به ماه جمع آوری نمونه‌های سنگ و خاک بود.

کاوشگر مذکور حدوداً ۱۱۲ ساعت در سفر بود تا به کره ماه برسد و پس از چند ماه کاوش در آنجا در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۰ به زمین بازگشت. نمونه‌هایی که چانگ ای ۵ جمع آوری کرده بود، ۱۷۳۱ گرم خاک و سنگ از سطح ماه بود. با انجام موفقیت آمیز این پروژه چین سومین کشوری شد که توانسته به سطح ماه برسد و و پس از ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق قرار گرفت.

به اعتقاد وو اگر قرار باشد نمونه‌های جدیدی از سطح پنهان ماه جمع آوری شود، باید یک یا دو ماهواره بازپخش داده در مدار ماه مستقر شود تا بتوانند سیگنال‌های مورد نیاز را از چانگ ای ۶ به زمین مخابره کنند. از طرفی محققان نمی‌دانند که کدام طرح بهتر است زیرا ارسال کاوشگر به قطب جنوب با مشکلاتی همراه خواهد بود.

برنامه اکتشاف ماه چین از سال ۲۰۰۴ آغاز شده و در عرض سه سال (۲۰۰۷) تواسته حدوداً پنج کاوشگر رباتیک را به ماه ارسال کند. چانگ ای ۴ چهارمین ماه نوردی بود که در ژانویه ۲۰۱۹ به سمت پنهان ماه رفت و توانست نام خود را به عنوان اولین فضاپیمایی که از سطح پنهان ماه دیدن کرده، ثبت کند.

ماه نورد این کاوشگر که یوتو ۲ نام دارد، بیش از هزار روز است که مشغول بررسی است. یوتو ۲ از همان زمان فرود روی ماه دهانه ۱۸۶ کیلومتری ون کارمان را مورد بررسی قرار داده است. نکته مهم درباره چانگ ای ۴ این است که با خود ماه نورد YUTU-2 را نیز به ماه برده است. برای مثال مأموریت‌های چانگ ای ۱ و چانگ ای ۲ صرفاً مدارگرد بودند.

وو ویرن این مهندس برجسته در خصوص کاوش مریخ و جمع آوری نمونه از سطح سیاره سرخ نیز ابراز عقیده کرده است. به گفته او دانشمندان چینی همچنان با مشکلاتی مواجه‌اند که بهتر است ابتدا آنها را حل کنند. به اعتقاد ویرن مأموریت مذکور در حال برنامه ریزی است و احتمال زیاد همچون چانگ ای ۵ چند مرحله‌ای است.

مرحله اول، آن طور که ویرن می‌گوید شامل لمس کپسول فرود سطح مریخ و جمع آوری نمونه‌ها است. مرحله دوم این است که یک کپسول صعود کننده نمونه‌ها را به فضاپیمایی که به دور مریخ در گردش است، منتقل خواهد کرد. گفتنی است که فضاپیمای مریخی بسیار سنگین تر از فضاپیماهای ماه خواهد بود.

آن طور که آکادمی فناوری ساخت پرتابگر چین گفته، مهندسان و متخصصان مشغول ساخت یک موشک فوق سنگین پیشرفته به نام لانگ مارچ هستند که می‌تواند برای مأموریت‌های سرنشین دار آینده مورد استفاده قرار بگیرد.

دیدگاهتان را بنویسید